Odległości pomiędzy dźwiękami (interwały) a tryb akordu (dur/mol)
Wiemy już, że akord to co najmniej trzy różne dźwięki, które łączymy ze sobą, dodając do pierwszego dźwięku co drugi dźwięk (pryma – tercja – kwinta). Akordy molowe i durowe zbudowane są z tych trzech właśnie dźwięków.
Aby jeszcze zrozumieć, czym w budowie różnią się od siebie akord molowy i akord durowy, należy zapoznać się z układem dźwięków w muzyce. Posłuży nam do tego klawiatura fortepianu:
Widzimy, że niektóre białe klawisze mają pomiędzy swoimi sąsiadami jeden czarny (są to dźwięki „białe” podwyższone lub obniżone, czyli przesunięte o jeden półton, tzn. o jeden klawisz lub odpowiednio: o jeden próg na gitarze), np. fis – podwyższone „f”, dis – podwyższone „d”, ges – obniżone „g” itd.
Pomiędzy dźwiękami: e–f oraz h–c występuje jednak tylko jeden półton, czyli odległość jednego progu na gitarze (bez czarnego klawisza pomiędzy nimi).
Jeśli pomiędzy prymą a tercją akordu (czyli pierwszym i trzecim dźwiękiem, jakie dobieramy z jakiejś gamy) występuje taki półton – mamy wówczas akord molowy (tercja ma tylko trzy półtony – jest to tercja mała):
Jeśli pomiędzy prymą a tercją akordu półton nie występuje – odległość do trzeciego dźwięku wynosi cztery półtony = dwa całe tony = cztery progi na gitarze, czyli jest to tym razem tercja wielka, a akord jest durowy.
Aby zmienić tryb akordu z durowego na molowy i odwrotnie, należy tylko przesunąć tercję zmniejszając ją lub zwiększając, pozostałe dźwięki nie zmieniają się.