Egzotyczne instrumenty strunowe czyli „gitary” z innych zakątków świata

Instrumenty strunowe stanowią kluczowy element muzycznego krajobrazu, a ich różnorodność ukazuje bogactwo kulturowe i techniczne różnych regionów. Skupiając się na egzotycznych przedstawicielach tego rodzaju instrumentów, przyjrzymy się ich unikalnym cechom, budowie i roli w tradycji muzycznej.

1. Oud (Arabia):
   • Instrument z rodziny lutni.
   • Tradycyjnie używany w muzyce arabskiej, ale również popularny w kulturze perskiej i tureckiej.
   • Charakteryzuje się krótkim, grubej szyjką i korpusie w kształcie gruszki.
2. Sitar (Indie):
   • Jedno z najbardziej charakterystycznych instrumentów w muzyce indyjskiej.
   • Posiada od 18 do 21 strun, z których większość jest melodyczna, a kilka to struny rezonujące.
   • Charakterystyczne są długie, zdobione podparcia na gryfie.
3. Shamisen (Japonia):
   • Tradycyjny japoński instrument strunowy.
   • Zazwyczaj ma trzy struny i płaski, długi gryf.
   • Wykorzystywany w różnych stylach muzyki japońskiej, w tym w kabuki i muzyce ludowej.
4. Charango (Ameryka Południowa):
   • Tradycyjny instrument Andów, szczególnie popularny w Peru i Boliwii.
   • Ma dziesięć strun, tradycyjnie wykonanych z jelita zwierzęcego.
   • Korpus charango jest zwykle wykonany z płytek drewnianych.
5. Balalaika (Rosja):
   • Rosyjski instrument strunowy o trójkątnym kształcie.
   • Najczęściej używany w muzyce ludowej i klasycznej w Rosji.
   • Posiada trzy struny i jest grany za pomocą specjalnej techniki.
6. Kora (Afryka Zachodnia):
   • Tradycyjny instrument ludowy z Afryki Zachodniej, szczególnie popularny w Gwinei, Mali i Senegalu.
   • Posiada dziesięć do dwudziestu strun, które są napięte na długim, cylindrycznym korpusie.
   • Gryf i mostek są umieszczone bezpośrednio na korpusie.
7. Baglama (Turcja):
   • Turecki instrument strunowy z rodziny lutni.
   • Posiada trzy struny i jest powszechnie używany w muzyce ludowej i tradycyjnej w Turcji.
   • Ma niewielki korpus i krótki gryf.
8. Cümbüş (Turcja):
   • Elektryczny instrument strunowy stworzony w Turcji w latach 20. XX wieku.
   • Jest hybrydą banjo i lutni, wyposażoną w metalowy korpus.
   • Popularny w muzyce rozrywkowej i folkowej.
9. Pipa (Chiny):
   • Tradycyjny chiński instrument strunowy z rodziny lutni.
   • Posiada cztery struny i stożkowaty korpus.
   • Gryf pipy jest płaski, co umożliwia wykonanie różnorodnych technik grania.
10. Koto (Japonia):
    • Klasyczny japoński instrument strunowy.
    • Posiada od 13 do 21 strun naciągniętych na drewnianym korpusie.
    • Gryf wyposażony jest w ruchome mostki, co pozwala na regulację długości strun.
11. Bouzouki (Grecja):
    • Tradycyjny grecki instrument strunowy z rodziny lutni.
    • Popularny w muzyce ludowej i tradycyjnej Grecji.
    • Zazwyczaj posiada trzy pary strun, nadając mu charakterystyczny dźwięk.
12. Erhu (Chiny):
    • Tradycyjny chiński instrument strunowy, znany także jako "skrzypce na szyi".
    • Posiada dwie struny i jest grany za pomocą smyczka, przyciśniętego do strun przez palce muzyka.
    • Wykorzystywany w różnych gatunkach muzyki chińskiej, zarówno klasycznej, jak i ludowej.
13. Saz (Turcja):
    • Instrument strunowy z rodziny lutni, powszechnie używany w muzyce ludowej w Turcji.
    • Może mieć różne liczby strun, ale najczęściej spotykane są modele z siedmioma lub dziesięcioma strunami.
    • Charakteryzuje się długim, cienkim gryfem i okrągłym korpusie.